Weruh kuwi sawijining rasa pangrasa ing jroning ati. Weruh tanpa weruh pratandha suksma kang nyawiji marang Gusti. Tandhane manungsa kang weruh tanpa weruh kuwi yaiku manungsa kang malah ngakoni dheweke kuwi malah ora weruh. Sing ora weruh malah ngakoni dheweke kuwi weruh.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar